Czeski Lidl

     A właściwie polski. Zacznę od pochwalenia tej sieci (ale i tak - jak już kiedyś wspominałem - hejtuję ją za to, że mnie tam kiedyś nie przyjęli do pracy). Od pewnego czasu Lidl urozmaica ofertę piwną oferując poza standardowymi, polskimi średniawymi lagerami o różnej mocy i gęstości ciekawe (i mniej ciekawe) piwa z różnych zakątków świata. Wielka Brytania, Brazylia, Hiszpania... Do tego pod swoją marką sprzedaje piwa z browarów tzw. regionalnych (chociaż ciężko mówić o ich regionalności, skoro ich wyroby można kupić na co drugim rogu), również w „dziwnych” dla przeciętnego piwożłopa stylach, a do tego w stałej ofercie ma Argusa Maestic, czyli lagera prosto z Czech. Teraz ofertę stale dostępnego czeskiego piwa poszerzono o Argusa Pszenicznego, który jest warzony w czeskim browarze Vysoký Chlumec lub Lobkowicz - wprawdzie większość informacji w internecie wskazuje na ten pierwszy browar, ale moje małe prywatne śledztwo wskazuje raczej na ten drugi. Tak czy siak postanowiłem oba te piwa przetestować.

Vysoký Chlumec/Lobkowicz, Argus Pšeničné

     Zawsze w czeskich i słowackich piwach podobało mi się charakterystyczne „sreberko”; nie inaczej jest tutaj. Mniej mi się podoba kiepskawa jak na hefe-weizena piana, która bardziej przypomina tę znaną z naszych koncernowych lagerów – niska, poszarpana i szybko znikająca. Zapach za to jest jak najbardziej poprawny, bananowo-goździkowy z nutką chlebową, jednak niezbyt intensywny. Smak jest całkiem przyjemny, zdecydowanie bardziej bananowy niż goździkowy czy kwaskowaty. Właśnie – kwasek. Delikatna kwaśność podkreśla orzeźwiające cechy piw pszenicznych w stylu bawarskim, a tutaj mi go wyraźnie brakuje. Wysycenie, nagazowanie tego piwa jest bardzo wysokie – co jest cechą absolutnie pożądaną.

     Ale wiecie, co Wam powiem? A właściwie napiszę? Nawet nie zauważyłem kiedy zawartość szklanki zniknęła pochłonięta w czeluściach moich bebechów, co nie oznacza, że zostało wypite beznamiętnie. Po prostu – smakowało! Nie przynosząc jednocześnie jakichś niesamowitych doznać smakowych, w końcu to tylko i aż hefe-weizen. A ciężko to piwo zrobić tak, by wywalało z butów... Za to łatwo je całkowicie spieprzyć. Tutaj nie mamy do czynienia ani z jednym, ani z drugim przypadkiem – ale piwo zdecydowanie bardziej na plus, niż na minus. No i ta cena...

     Tylko co oznacza „chmiel modyfikowany” w składzie?!

Moja ocena: 7/10

Platan, Argus Maestic

     Podobnie jak u poprzednika, tutaj też mamy do czynienia z podejrzanym wpisem w składzie. „Goryczka” - czyżby to ta słynna żółć bydlęca? Przynajmniej pianę ma lepszą, niż Argus Pszeniczny. Nie jest to może rasowa, gęsta czapa, na której można położyć 5 zł, niemniej i tak jest ładna, bielutka i wysoka. Chociaż mocno poszarpana... Zapach niestety przypomina polskie, masowo produkowane tanie lagery. Czyli jest nijako-ścierkowaty. Smak już jest ciekawszy – wyraźnie słodowy z zaznaczoną goryczką w typie ziołowo-łodygowym. Na minus lekka metaliza. I właściwie tyle, ale nie jest to jakiś wielki zarzut; piwo ma zadowolić przeciętnego klienta Lidla, a nie wariata, który wydaje 200 zł na butelkę piwa, by potem stwierdzić, że w sumie piwo jest takie sobie. I chociaż należę raczej do tych drugich, to do pewnego stopnia i tak mnie zadowala. Nie jest to piwo wybitne, ale kombinacja ceny, dostępności i smaku wypada w przypadku Argusa Maestic jak najbardziej na korzyść lidlowego „Czecha”. Nic, tylko brać na grilla!

Moja ocena: 6/10